„Dziadek w polskim mundurze”: Józef Łozowski

Prezentujemy Państwu kolejnego bohatera naszej akcji żołnierza 33. Pułku Piechoty Józefa Łozowskiego. Fotografię żołnierza z opisem biograficznym bohatera dostarczyła do redakcji jego córka Alberta Makarewicz, mieszkanka wsi Gałowicze, należącej do parafii Adamowicze koło Grodna.

O swoim ojcu pani Alberta napisała, że służył w kawalerii. Ale jest to prawdopodobnie błędna informacja, gdyż na zdjęciu w mundurze Józef Łozowski prezentuje się mundurze z liczbą „33” na naramiennikach, czyli z numerem jednostki, w której służył. 33 Pułk Piechoty przed wybuchem II wojny światowej należał do garnizonu Łomża, co odpowiada opisowi dostarczonemu nam przez córkę bohatera.

Ale opowiedzmy wszystko, co wiemy o naszym dzisiejszym bohaterze, po kolei:

JÓZEF ŁOZOWSKI, syn Jana i Zofii, urodził się w 1915 roku we wsi Baranowicze pod Grodnem. Służbę zasadniczą odbywał w 33. Pułku Piechoty, stacjonującym w garnizonie Łomża. Z odznak, widzianych na jego mundurze, wnioskujemy, że wykazywał się między innymi dobrymi wynikami w sporcie, które uprawniały go do noszenia Państwowej Odznaki Sportowej. Na mundurze Józefa Łozowskiego widzimy też inną odznakę o kształcie okrągłym, której nie potrafiliśmy zidentyfikować.

Wybuch wojny zastał Józefa Łozowskiego w domu. Został zmobilizowany do rodzimej jednostki. Pułk naszego bohatera walczył w składzie 18. Dywizji Piechoty, wchodzącej do Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”, która miała za zadanie utrzymanie linii frontu na rzece Narew i jej dopływu Biebrzy.

Jednostka naszego bohatera, dowodzona przez podpułkownika Lucjana Stanka, broniła środkowego biegu rzeki Narew i brała udział w bitwie z Niemcami pod Łomża, stoczonej w dniach 7-10 września. Niektóre oddziały pułku w tych samych dniach walczyły pod Nowogrodem. Niestety obie bitwy Polacy przegrali, a część żołnierzy, w tym nasz bohater, trafiło do niewoli niemieckiej.

Józefowi Łozowskiemu udało się uciec z niemieckiego obozu dla jeńców wojennych i wrócić do domu. Mimo tego, że rodzinna wieś żołnierza po jego powrocie do domu leżała już na terenie okupowanym przez ZSRR, Józef Łozowski wciąż obawiał się, iż sąsiedzi wydadzą go władzom sowieckim, będącym wówczas sojusznikami nazistowskich Niemiec. Zanim przeminęła miłość między Hitlerem i Stalinem, i doszło do agresji niemieckiej przeciwko ZSRR, Józef Łozowski zdążył założyć rodzinę. Poślubił dziewczynę o imieniu Eleonora, która wkrótce urodziła mu córeczkę Albertę – autorkę niniejszego opisu. Z Eleonorą Józef Łozowski miał jeszcze trzech synów – Jana, Czesława oraz Stanisława. Podczas okupacji niemieckiej i kolejnej okupacji sowieckiej Józef Łozowski zajmował się gospodarstwem, wyspecjalizował się w pszczelarstwie i produkcji miodu, z czego potrafił utrzymać całą rodzinę.

Jak wiadomo w ZSRR nie było możliwości prowadzenia prywatnej działalności gospodarczej i była przewidziana odpowiedzialność karna za nieróbstwo, więc Józef Łozowski musiał szukać jakiejś innej pracy. Trudnił się jako budowniczy na różnych budowlach powojennego Grodna. Budował między innymi szkołę w podgrodzieńskiej wsi Łosośna.

Przez całe życie, mimo dziesięcioleci zwalczania przez władze komunistyczne religii, Józef Łozowski zachował wierność wierze katolickiej, co w tamtych czasach oznaczało także jednoznaczną deklarację przynależności do Narodu Polskiego.
Jako polski patriota i wzorowy parafianin parafii w Adamowiczach Józef Łozowski w drodze do kościoła skończył swój ziemski żywot. Zmarł w sobotę przed Niedzielą Palmową – 19 marca 2005 roku, idąc na Mszę świętą do kościoła w Adamowiczach.

Na patriotów polskich i gorliwych katolików żołnierz 33. Pułku Piechoty, uczestnik kampanii wrześniowej 1939 roku, Józef Łozowski wychował wszystkie swoje dzieci.

Właśnie z zamiarem uczczenia pamięci swojego bohaterskiego ojca, jego starsza córka Alberta zgłosiła historię Józefa Łozowskiego do naszej akcji „Dziadek w polskim mundurze”.

Cześć Jego Pamięci!

Znadniemna.pl na podstawie relacji Alberty Makarewicz, córki bohatera

POSTSCRIPTUM

Tak się składa, że historię Józefa Łozowskiego publikujemy akurat w 70. rocznicę Zwycięstwa nad hitlerowskimi Niemcami w II wojnie światowej. Naszym zdaniem jest to okazja do tego, aby przypomnieć sobie o wszystkich Polakach, którzy walczyli w tej wojnie na wszystkich frontach przeciwko tym, którzy rozpętali największy konflikt zbrojny w historii świata – zarówno przeciwko hitlerowskim Niemcom, jak i Sowietom, którzy w zmowie z Hitlerem uczestniczyli 1939 roku w IV rozbiorze Polski. Większość z opisanych w ramach akcji „Dziadek w polskim mundurze” przodków naszych czytelników wykazała się męstwem, walecznością i patriotyzmem, zbliżając Dzień Zwycięstwa, który obchodzimy dzisiaj!

O każdym z nich znajdziecie Państwo relację pod tagiem akcja „Dziadek w polskim mundurze”  na naszej stronie.

Cześć Ich Pamięci!

Znadniemna.pl