Standard Blog Whole Post - Portal Polaków na Białorusi

Oświata, Wiadomości z Polski, Z-SUPERNEWS

Przedszkolaki z Grodna odwiedziły rówieśników w Dąbrowie Białostockiej

Czternaścioro przedszkolaków z Grodna wraz z rodzicami i opiekunami spędziło minioną sobotę, 23 kwietnia, w Dąbrowie Białostockiej. W miejscowym Przedszkolu Samorządowym polskie dzieciaki z Grodna wraz z rówieśnikami z Dąbrowy wzięły udział w zajęciach, które poprowadziły dąbrowskie wychowawczynie. W programie pobytu było też zwiedzanie remizy strażackiej oraz Sanktuarium Maryjnego w Różanymstoku.

Dabrowa_Bial_Przedszkole_zdjecie_pamiatkowe

Zdjęcie pamiątkowe uczestników wyjazdu do przedszkola w Dąbrowie Białostockiej i gospodarzy

Wizyta odbyła się w ramach projektu „Weekendowe przedszkole bez granic”, zainicjowanego przez przewodniczącą Rady Naczelnej Związku Polaków na Białorusi Andżelikę Borys.

Dyrektor przedszkola Janina Sołowiej wita gości z Grodna

Projekt integracji przedszkolaków po obu stronach granicy Polski i Białorusi wzbudził zainteresowanie zarówno wśród Polaków Grodna, którzy zgłosili się do udziału w nim, jak i wśród dąbrowskiej społeczności.

Przemawia burmistrz Dąbrowy Białostockiej Romuald Gromacki

Dabrowa_Bial_Przedszkole_Borys_burmistrz

Romuald Gromacki wręcza kwiaty Andżelice Borys, pomysładowczyni reaktywacji projektu

Przemawia Andżelika Borys, przewodnicząca Rady Naczelnej ZPB

Przemawia dyrektor przedszkola Janina Sołowiej

Mimo soboty, rodzice wychowanków placówki edukacyjno-wychowawczej dla najmłodszych w Dąbrowie Białostockiej przyprowadzili swoje pociechy do przedszkola. Stawiło się też grono pedagogiczne na czele z dyrektor Janiną Sołowiej, która wizytę gości z Grodna potraktowała jako ważny element wychowania swoich podopiecznych.

– Dzieci wspólnie uczestniczyły w zajęciach plastycznych i tanecznych, rozmawiały ze sobą. W ten sposób maluchy poznają kulturę innych narodów, jest to bardzo ważne, aby poprzez wspólne zajęcia rozwijać w nich wartości społeczne takie jak: tolerancja, szacunek dla drugiej osoby i otwartość na inną kulturę. Myślę, że nasze działania na pewno będą bardzo owocne dla obu stron – mówiła dziennikarzom, którzy tego dnia przybyli do Dąbrowy, aby relacjonować wartościową inicjatywę wychowawczo-patriotyczną dla najmłodszych.

Ten drugi wymiar akcji jest, jak zapewnia Andżelika Borys, niezwykle ważny dla dzieciaków z Białorusi, które odwiedzając rówieśników w Polsce przekonują się, iż Polska nie jest czymś abstrakcyjnym. – Wręcz przeciwnie, uczestnicząc w zajęciach z rówieśnikami, mali Polacy z Grodna mogli się przekonać, iż mieszkający w Polsce rodacy są wobec nich życzliwi i z nimi da się dogadać, jeśli się zna podstawowe polskie wyrazy, których grodzieńskie dzieciaki nauczyły od swoich rodziców – mówi nam Andżelika Borys.

Dorośli Polacy z Grodna, towarzyszący swoim pociechom podczas wizyty w Dąbrowie Białostockiej, zwrócili uwagę na to, że na ich dzieciach zrobiło wrażenie to, w jaki sposób są traktowane dzieci w prawdziwym polskim przedszkolu.

Burmistrz Dąbrowy Białostockiej wręcza prezenty dzieciom

Kierownik delegacji z Grodna Anżelika Orechwo odbiera upominki dla przedszkola

– System wychowania przedszkolnego na Białorusi jest bardziej rygorystyczny, a wychowawczyni może cały dzień spędzić w pracy na szpilkach – opowiada jedna z grodnianek, na której zrobiło wrażenie to, że polskie wychowawczynie bawią się z dziećmi wykonując, jeśli przewidują to reguły gry, te same ruchy, co przedszkolaki. – W przedszkolu mojego synka większość zajęć odbywa się, kiedy dzieci siedzą za stolikami, a wejście na pościelony w pomieszczeniu dywan kojarzy się z odesłaniem na dywan za karę tego, kto przeszkadza wychowawczyni w wprowadzeniu zajęcia – dodaje nasza rozmówczyni.

Anżelika Orechwo dziękuje organizatorom

Luz i swoboda podczas zajęć w przedszkolu – to nie jedyne doświadczenie, o którym będą wspominać grodzieńskie przedszkolaki.

Program pobytu w Dąbrowie Białostockiej przewidywał bowiem wizytę w miejscowej jednostce straży pożarnej. Dąbrowscy strażacy nie tylko zademonstrowali małym gościom sprzęt strażacki, wyprowadzając z boksów aż trzy wozy.

Każdy maluch mógł przymierzyć strażacki kask i kurtkę, a także potrzymać podłączoną do węża strażackiego prądownicę, z której tryskała woda. Grupami po czworo dzieciaków, strażacy powozili przedszkolaków po terenie remizy wozem strażackim z włączonymi sygnałami alarmowymi – zarówno świetlnymi, jak i dźwiękowymi.

Przed wyjazdem do domu goście z Grodna zostali zaproszeni do nawiedzenia Sanktuarium Maryjnego w pobliskim Różanymstoku, gdzie modlili się przed słynącym cudami Obrazie Różanostockiej Wspomożycielki. Ten punkt programu poza wymiarem duchowym miał też znaczenie edukacyjno-patriotyczne, gdyż mali grodnianie dowiedzieli się, iż Cudowny Obraz Różanostockiej Madonny pochodzi z miasta, w którym mieszkają.

Właściciel firmy EKOprojekt z Sokółki Jerzy Pławsiuk towarzyszył gościom z Grodna przez cały dzień pobytu w Polsce

Projekt „Weekendowe przedszkole bez granic”, realizowany z inicjatywy Andżeliki Borys, nie jest pierwszą tego typu inicjatywą, wychodzącą ze Związku Polaków na Białorusi. Jeszcze w latach 2008- 2012 przedszkolaki z Grodzieńszczyzny w weekendy jeździły do przedszkoli w Sokółce, aby integrować się z rówieśnikami i doskonalić umiejętności mówienia w języku ojczystym. Z ramienia ZPB projekt ten koordynowała kierowniczka, działającego wówczas przy Związku Polaków, zespołu dziecięcego „Zielona Gromadka” – Anna Porzecka. Wyjazdy dzieci do Sokółki i ich pobyt był dofinansowywany przez Konsulat Generalny RP w Grodnie, a także przez gminę sokólską w ramach programu „Zapraszamy do przedszkoli i Klubów Przedszkolaka”, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Reaktywacja przez Andżelikę Borys wizyt grodzieńskich przedszkolaków w przedszkolach powiatu sokólskiego znalazła poparcie u władz powiatu, które podczas pobytu dzieci z Grodna w Dąbrowie Białostockiej reprezentował członek Zarządu Powiatu Sokólskiego Krzysztof Szczebiot, władz miasta i Gminy Dąbrowa Białostocka, reprezentowanych przez burmistrza Romualda Gromackiego oraz sponsora – firmy EKOprojekt z Sokółki, której właściciel Jerzy Pławsiuk osobiście towarzyszył gościom Grodna podczas pobytu w Dąbrowie.

– Jestem wdzięczna pomysłodawcom i sponsorom reaktywacji projektu weekendowych wyjazdów przedszkolaków do Polski. Jeszcze w ubiegłym roku moje dzieci uczęszczały do grupy z nauką języka polskiego w grodzieńskim przedszkolu nr 83. We wrześniu, mimo protestów rodziców, ta grupa została przez administrację przedszkola rozwiązana – mówiła podczas wizyty w przedszkolu w Dąbrowie Białostockiej kierowniczka delegacji z Grodna, działaczka ZPB Andżelika Orechwo.

Znadniemna.pl

25 kwietnia, 2016

2 komentarze

Historia, Wiadomości z Polski, Z-SUPERNEWS

Odezwa Józefa Piłsudskiego „Do Mieszkańców byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego”

Dokładnie 97 lat temu, 22 kwietnia 1919 r., dzień po zajęciu Wilna przez oddziały Wojska Polskiego, Naczelnik Państwa Józef Piłsudski wydał odezwę „Do Mieszkańców byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego”.

Józef Piłsudski, fot.: Be&W

Odwołując się w niej do tragicznych dziejów kraju uciskanego „przez wrogą przemoc rosyjską, niemiecką, bolszewicką”, deklarował: „Chcę dać Wam możność rozwiązania spraw wewnętrznych, narodowościowych i wyznaniowych, tak jak sami tego sobie życzyć będziecie, bez jakiegokolwiek gwałtu lub ucisku ze strony Polski”.

Wyparcie Armii Czerwonej z Wilna

21 kwietnia 1919 r., w wyniku rozpoczętej kilka dni wcześniej operacji wileńskiej, żołnierze Wojska Polskiego po zaciętych walkach z Armią Czerwoną opanowali Wilno, które od stycznia tego roku znajdowało się w rękach sowieckich.

Karta pocztowa, przedstawiająca wkroczenie wojsk polskich do Wilna w kwietniu 1919 r., fot.: Narodowe Archiwum Cyfrowe

Przedstawiając cele podjętej przez Naczelnika Państwa ofensywy, prof. Wojciech Materski w książce „Tarcza Europy. Stosunki polsko- sowieckie 1918-1939” stwierdzał: „Zamiarem Piłsudskiego było nie tylko wyparcie Armii Czerwonej z Wilna i Wileńszczyzny, gdzie przy powszechnym oporze ludności brakowało podstaw dla jej dłuższego utrzymania się, ale zarazem uprzedzenie podobnej akcji rządu kowieńskiego. Zaproponował on równocześnie Litwie utworzenie wspólnego państwa, nawiązującego do tradycji unii, co Litwini po raz kolejny odrzucili. Tak więc polska ofensywa, która na początku kwietnia 1919 r. ruszyła na Wilno, militarnie była wymierzona w Armię Czerwoną, natomiast politycznie w sztuczny twór o nazwie Litewsko-Białoruska Republika Sowiecka”.

Wojsko_polskie_na_placu_Katedralnym_w_Wilnie_kwiecien_1919_roku_fot_MUZEUM_WOJSKA_POLSKIEGO_W_WARSZAWIE

Wojsko polskie na placu Katedralnym w Wilnie, kwiecień 1919 roku, fot.: MUZEUM WOJSKA POLSKIEGO W WARSZAWIE

Odezwa Piłsudskiego

22 kwietnia obecny w wyzwolonym Wilnie Naczelnik Państwa Józef Piłsudski wydał odezwę „Do Mieszkańców byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego”.

Odezwa Józefa Piłsudskiego „Do Mieszkańców byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego”, fot.: Narodowe Archiwum Cyfrowe

Pisał w niej m.in.: „Kraj Wasz od stu kilkudziesięciu lat nie zna swobody, uciskany przez wrogą przemoc rosyjską, niemiecką, bolszewicką – przemoc, która nie pytając ludności, narzucała jej obce wzory postępowania, krępujące wolę, często łamiące życie. Ten stan ciągłej niewoli, dobrze mi znanej osobiście, jako urodzonemu na tej nieszczęśliwej ziemi, raz nareszcie musi być zniesiony i raz wreszcie na tej ziemi, jakby przez Boga zapomnianej, musi zapanować swoboda i prawo wolnego, niczym nie skrępowanego wypowiedzenia się o dążeniach i potrzebach. Wojsko Polskie, które z sobą przyprowadziłem, dla wyrzucenia panowania gwałtu i przemocy, dla zniesienia rządów krajem wbrew woli ludności – wojsko niesie Wam wszystkim wolność i swobodę. Chcę dać Wam możność rozwiązania spraw wewnętrznych, narodowościowych i wyznaniowych, tak jak sami tego sobie życzyć będziecie, bez jakiegokolwiek gwałtu lub ucisku ze strony Polski”.

W ogłoszonej odezwie J. Piłsudski powiadamiał również o tym, że na zajętych obszarach powołał Zarząd Cywilny, na czele którego stanął Jerzy Osmołowski. Do jego zadań miało należeć m.in. ułatwienie miejscowej ludności wybrania własnych przedstawicieli, na podstawie „tajnego, powszechnego, bezpośredniego, bez różnicy płci głosowania”.

Prof. Andrzej Garlicki w książce „Drugiej Rzeczypospolitej początki” zwracał uwagę, iż: „Odezwa była skierowana nie tylko do mieszkańców byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego, ale również do uczestników paryskiej konferencji pokojowej. Należało bowiem wyjaśnić akcję polską, by nie spotkać się z zarzutem działań imperialistycznych, mających na celu włączenie do Polski nienależnych jej terytoriów. Na to mocarstwa zachodnie były szczególnie wyczulone i należało je uspokoić. Ale – jak się wydaje – nie chodziło tylko o grę dyplomatyczną. Piłsudski był rzeczywiście przekonany, że tylko federacja polsko-litewska rozwiąże sporne problemy. Ustalenie granicy między Polską a Litwą było przedsięwzięciem niesłychanie trudnym ze względu na diametralnie różne aspiracje terytorialne obu społeczności, a także z powodu wyjątkowo skomplikowanej struktury etnicznej tych terenów”.

Kowno: oddajcie nam Wilno

Jak pisał prof. A. Garlicki: „Klucz do realizacji koncepcji federacyjnej leżał jednak nie w Wilnie i nie w Warszawie, lecz w Kownie. Dopóki bowiem rząd litewski był tej koncepcji przeciwny, dopóty nie miała ona szans”.
A stanowisko Kowna było zdecydowane – rząd litewski nie uznał zajęcia Wilna przez Polaków. Komitet Obrony Litwy, w którego skład wchodzili prezydent Antanas Smetona i premier Mykolas Slezevicius, w skierowanej do narodu odezwie stwierdzał: „Żadnego porozumienia z rządem polskim nie ma i być nie może, dopóki Polska nie uzna Litwy w jej naturalnych granicach, dopóki Polacy nie zwrócą nam Wilna”.

Co się tyczy Białorusinów – z odpowiedzią zastanawiali się bardzo długo, bo aż do grudnia 1919 roku, kiedy to stosunek do propozycji Piłsudskiego doprowadził do rozłamu w Radzie Białoruskiej Republiki Ludowej (BNR), której większość (37 członków) opowiedziała się za akceptacją propozycji Naczelnika Państwa, tworząc Najwyższą Radę BNR i powołując rząd na czele z Antonim Łuckiewiczem, zwolennikiem federacyjnego ustroju Rzeczypospolitej.

Narodowa Demokracja za inkorporacją

Odezwa J. Piłsudskiego spotkała się w Warszawie z ostrym atakiem ze strony zwolenników koncepcji inkorporacji.

28 kwietnia 1919 r. czołowy dziennik Narodowej Demokracji – „Gazeta Warszawska” – pisał: „Kto Wilna nie zna, niech sobie wyobrazi, że do zajętej przez wroga Warszawy wkracza zwycięska armia polska i wydaje odezwy do ludności jako +do mieszkańców b. Księstwa Mazowieckiego+”.

Następnego dnia w Sejmie Związek Ludowo-Narodowy zgłosił interpelację, która stwierdzała, iż J. Piłsudski wydając w Wilnie odezwę działał bezprawnie. Wysunięto jednocześnie dwa wnioski domagające się inkorporowania zajętych ziem północno-wschodnich do Polski.

Oceniając reakcje na odezwę wydaną 22 kwietnia 1919 r. prof. Wojciech Materski we wspomnianej już książce „Tarcza Europy. Stosunki polsko-sowieckie 1918-1939” pisał: „Po raz kolejny jednak, tym razem w szczególnie ważnym momencie, okazało się, iż koncepcje federacyjne Piłsudskiego nie znajdują zrozumienia ani w Polsce, ani na Litwie, ani też wśród polityków Ententy. Mimo iż były one w Paryżu odbierane znacznie lepiej niż wypowiedzi inkorporacjonistów, generalnie Ententa ustosunkowała się negatywnie do polskich planów federacyjnych, sprzecznych z jej dążeniem do przywrócenia powojennej równowagi poprzez odbudowę mocarstwowej Rosji”.

Znadniemna.pl za Dzieje.pl/Mariusz Jarosiński (PAP)/Wikipedia.org

22 kwietnia, 2016

0 Comments

Dokładnie 97 lat temu, 22 kwietnia 1919 r., dzień po zajęciu Wilna przez oddziały Wojska Polskiego, Naczelnik Państwa Józef Piłsudski wydał odezwę "Do Mieszkańców byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego". [caption id="attachment_16012" align="alignnone" width="500"] Józef Piłsudski, fot.: Be&W[/caption] Odwołując się w niej do tragicznych dziejów kraju uciskanego "przez wrogą

Historia, Wiadomości z Polski, Z-SUPERNEWS

Łódź-Warszawa: Uroczystości pogrzebowe ppłk. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki” – legendarnego dowódcy AK na Wileńszczyźnie i Ziemi Grodzieńskiej

W Łodzi rozpoczynają się dzisiaj uroczystości pogrzebowe ppłk. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”, dowódcy 5. Brygady Wileńskiej AK, walczącej na terenie współczesnej Białorusi, żołnierza antykomunistycznego podziemia niepodległościowego, zamordowanego przez bezpiekę w 1951 r. Pogrzeb bohatera odbędzie się w niedzielę na Powązkach Wojskowych w Warszawie. Uroczystości będą miały charakter państwowy i odbędą się zgodnie z ceremoniałem wojskowym.

Foto:rakow.com.pl

Dzisiaj o godz. 19.00 nastąpi wprowadzenie doczesnych szczątków ppłk. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki” do bazyliki archikatedralnej pw. św. Stanisława Kostki w Łodzi. Odprawiona tam zostanie Msza św. pod przewodnictwem metropolity łódzkiego abp. Marka Jędraszewskiego.

W piątek od godz. 10.00 trumna ze szczątkami „Łupaszki” będzie wystawiona w archikatedrze łódzkiej. Odbędzie się czuwanie z udziałem miejscowej młodzieży szkolnej i akademickiej. Posterunek honorowy przy trumnie wystawią żołnierze, przedstawiciele służb mundurowych oraz członkowie organizacji patriotycznych. Wystawiona zostanie księga kondolencyjna. O godz. 16.00 odprawione zostaną nieszpory żałobne pod przewodnictwem biskupa pomocniczego archidiecezji łódzkiej Marka Marczaka, po których nastąpi wyprowadzenie trumny z bazyliki.

Dalsze uroczystości odbędą się w Warszawie. W sobotę trumna ze szczątkami „Łupaszki” zostanie wystawiona w stołecznej Bazylice św. Krzyża w godz. 10.30-19.00. W niedzielę o godz. 15.00 w kościele pw. św. Karola Boromeusza odprawiona zostania Msza św. żałobna, której przewodniczył będzie biskup polowy Józef Guzdek.

O godz. 16.00 kondukt pogrzebowy przejdzie ze świątyni na Cmentarz Wojskowy na Powązkach. Przemarsz konduktu poprzedzi pododdział konny w barwach 4. Pułku Ułanów Zaniemieńskich. Ppłk Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka” spocznie w rodzinnym grobie obok swej córki, Barbary Szendzielarz, zmarłej w 2012 r.

Lufa_Mscislaw_Lupaszko_Szpagat_Zelazny_str

Od lewej: ppor. Henryk Wieliczko ”Lufa”, por. Marian Pluciński ”Mścisław”, mjr Zygmunt Szendzielarz ”Łupaszko” , plut. Jerzy Lejkowski ”Szpagat”, ppor. Zdzisław Badocha ”Żelazny”, Podlasie, Białostockie 1945)/ Źródło: www.solidarni.waw.pl

Zygmunt Szendzielarz „Łupaszko” był jednym z Żołnierzy Wyklętych, zamordowanych przez służby komunistycznego aparatu bezpieczeństwa. Brał udział w wojnie obronnej Polski w 1939 w szeregach 4. Pułku Ułanów Zaniemeńskich. Po klęsce wrześniowej trafił do konspiracji. Od 1943 dowodził 5. Brygadą Wileńską AK walczącą z wojskami niemieckimi, litewskimi kolaborantami oraz sowiecką partyzantką.

Pod jego dowództwem brygada stoczyła kilkadziesiąt potyczek i akcji zbrojnych. Jej największym zwycięstwem było rozgromienie w styczniu 1944 kompanii Wehrmachtu we wsi Worziany. Pół roku później „Łupaszko” z uwagi na groźbę okrążenia i rozbicia rozwiązał brygadę i razem z ochotnikami przebił się na Białostocczyznę, gdzie stworzył 300 osobowy oddział, walczący z komunistami. Po demobilizacji brygady przez Komendę Białostockiej AK we wrześniu 1945 „Łupaszko” z częścią ludzi przeniósł się na Pomorze Gdańskie. Dwa lata później zaprzestał walki i ukrywał się najpierw na Śląsku, a później na Podhalu.

30 czerwca 1948 mjr „Łupaszko” został aresztowany w Osielcu pod Jordanowem. Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał go na osiemnastokrotną karę śmierci. Wyrok został wykonany 8 lutego 1951 w więzieniu przy Rakowieckiej. Szczątki majora, wrzucone do bezimiennego grobu, odnaleźli w 2013 r. badacze IPN w trakcie prac ekshumacyjnych na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach. Identyfikacja szczątków bohatera została oparta na badaniach DNA.

Publicyści i historycy PRL przez lata fałszowali wizerunek „Łupaszki”. Był opisywany jako „krwawy herszt wileńskich bandytów” i imperialistyczny „szpieg anglosaski”. W propagandzie komunistycznej przedstawiano jego działania jako „napady terrorystyczno-rabunkowe”, dokonywane w okresie już powojennym na „bohaterskich” funkcjonariuszach i działaczach komunistycznych.

Za udział w wojnie obronnej 1939 został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy. W styczniu 1944 Szendzielarz został odznaczony Krzyżem Walecznych przez Komendanta Okręgu, płk. Aleksandra Krzyżanowskiego ps. „Wilk”. 25 czerwca 1988 prezydent RP na Uchodźstwie w uznaniu wybitnych czynów w czasie wojny nadał mjr. Szendzielarzowi Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari.

Pośmiertnie, postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 9 listopada 2007 r., „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej” Zygmunt Szendzielarz został, wraz z dwoma innymi Żołnierzami Wyklętymi: Kazimierzem Kamieńskim i Władysławem Łukasiukiem, odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Przekazanie orderów odbyło się 11 listopada tegoż roku w czasie uroczystości z okazji Narodowego Święta Niepodległości. Mjr „Łupaszko” został też pośmiertnie awansowany na stopień podpułkownika 29 lutego 2016 r.

Znadniemna.pl za pch24.pl/KAI

21 kwietnia, 2016

1 Comment

Społeczeństwo, Wiadomości z Polski, Z-SUPERNEWS

Już wkrótce wejdzie w życie znowelizowana Ustawa o Karcie Polaka

– Jesteśmy na ostatniej prostej – tak określił w rozmowie z „Rzeczpospolita TV” przygotowania do wejścia w życie uchwalonej przez Sejm RP nowelizacji Ustawy o Karcie Polaka, inicjator nowelizacji poseł PiS Michał Dworczyk. Według niego Senat RP uchwali nowelizację jeszcze w kwietniu, a w maju ustawa zostanie podpisana przez prezydenta RP Andrzeja Dudę.

Dworczyk_Chrabota_w_Rzeczpospolita_TV_str

Poseł Michał Dworczyk odpowiada na pytania redaktora naczelnego „Rzeczpospolitej” Bogusława Chraboty

Rzeczywiście, jak wynika z harmonogramu prac Senatu RP, uchwalenie nowelizacji Ustawy o Karcie Polaka powinno nastąpić podczas 16. posiedzenia wyższej izby polskiego parlamentu, które odbędzie się w dniach 28-29 kwietnia. Komisje senackie już pracują nad treścią nowelizacji i proponują poprawki do niej, które jednak zasadniczo nie uszczuplają poszerzonych uprawnień i możliwości osiedlania się w Polsce dla posiadaczy Karty Polaka, które jednogłośnie poparli posłowie Sejmu RP.

Sprawozdawcą komisji senackich, proponujących do uchwalenia przez Senat RP zmian w Ustawie o Karcie Polaka, będzie wiceprzewodniczący senackiej Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą – senator PiS Artur Warzocha.

Michał Dworczyk, będący współautorem Ustawy o Karcie Polaka, zarówno uchwalonej w 2007 roku, jak i obecnie nowelizowanej, nie przewiduje problemów podczas głosowania nad nowelizacją przez senatorów. Zakłada też, iż ustawa, ułatwiająca Polakom ze Wschodu osiedlanie się w Polsce, zostanie podpisana przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudę już w maju.

Znadniemna.pl

21 kwietnia, 2016

1 Comment

- Jesteśmy na ostatniej prostej - tak określił w rozmowie z "Rzeczpospolita TV" przygotowania do wejścia w życie uchwalonej przez Sejm RP nowelizacji Ustawy o Karcie Polaka, inicjator nowelizacji poseł PiS Michał Dworczyk. Według niego Senat RP uchwali nowelizację jeszcze w kwietniu, a w maju

Społeczeństwo, Wiadomości z Polski, Z-SUPERNEWS

Parlament Łukaszenki wdziera się do polskiego Sejmu

PiS i PO protestują, a Polaków na Białorusi nikt się nie zapytał.

Po 11 latach przerwy parlamenty polski i białoruski nawiązały oficjalną współpracę – napisała Rzeczpospolita. 13 kwietnia ukonstytuowała się Polsko-Białoruska Grupa Parlamentarna. Jej współprzewodniczącymi zostali posłowie z Podlasia Adam Andruszkiewicz z Kukiz’15 i Mieczysław Baszko z PSL. Niektórzy posłowie twierdzą, że znaleźli się w niej przez przypadek.

Robert Tyszkiewicz, foto: polskieradio.pl

Jak napisał poseł PO Robert Tyszkiewicz, szef parlamentarnego zespołu ds. Białorusi, jej powstanie sugeruje usankcjonowanie oficjalnych, bilateralnych kontaktów między polskim a białoruskim parlamentem.

W skład zespołu Roberta Tyszkiewicza wchodzą też znani politycy PiS, m.in. Adam Lipiński, Małgorzata Gosiewska i Michał Dworczyk. Zespół wydał oświadczenie w sprawie nowej grupy. Co gorsza, część posłów zapisanych do grupy bilateralnej twierdzi, że znalazła się w niej przez przypadek – m.in. Michał Dworczyk, Ireneusz Raś i Andrzej Czerwiński z PO.

Parlamentarny Zespół ds. Białorusi, w którym pracują razem posłowie PO i PiS, zaapelował do Marszałka Kuchcińskiego o wycofanie się z tej decyzji.
„Od 2005 roku Sejm i Senat RP uznawały, podobnie jak zdecydowana większość krajów Unii Europejskiej, że oficjalna współpraca z parlamentem białoruskim może zostać uruchomiona jedynie po zaistnieniu na Białorusi istotnych postępów w kwestii zgodności wyborów ze standardami demokratycznymi. Utworzenie Grupy dziś, na 5 miesięcy przed wyborami parlamentarnymi na Białorusi sugeruje, że polski Sejm rezygnuje z tego warunku. Oznaczałoby to obniżenie presji wobec władz białoruskich na rzecz wprowadzenia standardów OBWE oraz porzucenie wspierania postulatów demokratycznej opozycji i społeczeństwa obywatelskiego.

Przyczyną odstąpienia przez Sejm i Senat RP od tworzenia Polsko-Białoruskiej Grupy Unii Międzyparlamentarnej była również dokonana przez władze białoruskie w 2005 roku delegalizacja Związku Polaków na Białorusi oraz zawłaszczenie jego majątku. W tej sprawie niestety nic się do dziś nie zmieniło.

– Sytuacja się nie zmieniła – komentował sprawę w rozmowie z „Rzeczpospolitą” Andrzej Pisalnik, wieloletni działacz Związku Polaków na Białorusi, działającego nielegalnie od ponad dziesięciu lat. – Powołanie tej grupy parlamentarnej układa się w logikę dialogu, do którego szlaki przecierał minister Waszczykowski podczas swojej wizyty na Białorusi. Nieoficjalnie wiadomo, że toczą się rozmowy na nasz temat – dodał.

Zespół parlamentarny, kierowany przez posła Roberta Tyszkiewicza podkreśla, że nie ustały powody, dla których zawieszono oficjalne kontakty z białoruskim parlamentem. Dlatego apeluje do Marszałka Sejmu, by ten zmienił swoją decyzję i m.in. przeprowadził konsultacje z białoruską opozycją i organizacjami polskimi na Białorusi.

Mężowie zaufania Związku Polaków na Białorusi

Przypomnijmy, że posłowi Robertowi Tyszkiewiczowi, posłowi Michałowi Dworczykowi oraz dyrektor Telewizji Biełsat Agnieszce Romaszewskiej, Związek Polaków na Białorusi, działający w tym kraju w podziemiu, nadał w 2006 roku honorowe tytuły „Mężów Zaufania ZPB”, licząc na reprezentowanie przez nich interesów walczącej o swoje prawa polskiej mniejszości na Białorusi w polskich strukturach państwowych.

Znadniemna.pl na podstawie kresy24.pl/rp.pl/roberttyszkiewicz.pl

20 kwietnia, 2016

1 Comment

PiS i PO protestują, a Polaków na Białorusi nikt się nie zapytał. Po 11 latach przerwy parlamenty polski i białoruski nawiązały oficjalną współpracę – napisała Rzeczpospolita. 13 kwietnia ukonstytuowała się Polsko-Białoruska Grupa Parlamentarna. Jej współprzewodniczącymi zostali posłowie z Podlasia Adam Andruszkiewicz z Kukiz’15 i Mieczysław Baszko

Historia, Z-SUPERNEWS, Ziemia Mińska

„Dziadek w polskim mundurze”: Bronisław Horodniczy

Niezwykle nas cieszy, że czytelnicy, którzy już zgłaszali do akcji swoich krewnych, nie poprzestają w poszukiwaniach kolejnych informacji i szczegółów, dotyczących losów swoich przodków. Przeglądanie rodzinnych albumów, dokumentów i odnajdywanie nowych szczegółów stało się pasją dla naszego czytelnika z Wilejki Tadeusza Kruplewicza i jego córek Wiktorii i Karoliny.

Tadeusz Kruplewicz, wspierany przez córki Wiktorię i Karolinę, już zgłaszał do naszej akcji swojego bohaterskiego dziadka stryjecznego – Karola Tomkowicza i jego młodszego brata ks. Kazimierza Tomkowicza.

Dzisiaj na życzenie Tadeusza Kruplewicza i jego córek pragniemy opowiedzieć o jego dziadku po stronie mamy – żołnierzu 1. Korpusu Polskiego w Rosji, bohaterze walk o odzyskanie przez Polskę niepodległości, Bronisławie Horodniczym.

Oto, jakie informacje Tadeusz Kruplewicz z córkami dostarczył nam o swoim bohaterskim przodku:

Bronisław Horodniczy w mundurze strzelca I. Korpusu Polskiego w Rosji

BRONISŁAW HORODNICZY urodził się 1 września 1887 roku w miasteczku Kościeniewicze (w Imperium Rosyjskim – kniahininskaja wołost, wilejskogo ujezda, wilenskoj gubernii, w okresie międzywojennym – centrum gminy w powiecie wilejskim, województwa nowogródzkiego, od 1926 r. wileńskiego) w rodzinie Juliana Horodniczego i Anny Horodniczej z Szupieńków ze wsi Łocewicze.

Nasz bohater ukończył szkołę ludową, po której pracował na rodzinnym gospodarstwie rolnym do wybuchu I wojny światowej. Jako gorliwy Polak i katolik brał czynny udział w życiu miejscowej wspólnoty katolickiej. Śpiewał w chórze kościelnym, oczywiście po polsku, dzięki czemu znał dużo pieśni religijnych, między innymi kolęd.

Powołany po wybuchu wojny do armii carskiej Bronisław Horodniczy wykazał się inteligencją i zdolnościami dowódczymi, więc został skierowany do szkoły podoficerskiej, w której ukończył sześciomiesięczny kurs. Z okresu służby Bronisława Horodniczego w wojsku rosyjskim w jego rodzinie wspominano, jak nasz bohater w okresie Świąt Bożego Narodzenia siedział w okopie na linii frontu naprzeciwko okopów z żołnierzami nieprzyjaciela z armii austriackiej i zaczął śpiewać po polsku kolędę. Siedzący w okopach po obu stronach linii frontu żołnierze polskiego pochodzenia usłyszeli śpiew i podchwycili kolędę, aż zrobił się potężny polski chór. W pewnym momencie, kiedy kolędą rozbrzmiewała nad okopami, jednostce, w której służył Bronisław Horodniczy, rozkazano natychmiast cofnąć się jak najdalej od pozycji nieprzyjaciela. Trudno powiedzieć, czy rozkaz ten oddano z powodu kolędy, która mogła spowodować bratanie się siedzących po różne strony linii frontu Polaków. W każdym razie, jak opowiadał nasz bohater swoim dzieciom, cofając się od nieprzyjacielskich okopów w pewnym momencie odczuł on cios w plecy, który przygniótł go do ziemi i odebrał dech. Na szczęście biegnący obok koledzy Bronisława podchwycili go na ręce i pomogli odzyskać oddech, po czym nasz bohater mógł już biec samodzielnie. Później, kiedy otworzył zasobnik żołnierski, przekonał się, że został trafiony kulą, wypuszczoną z karabinu rosyjskiego. Na szczęście kula utkwiła w leżącej w zasobniku książce, która, jak się okazało, uratowała życie naszego bohatera.

Ten przypadek sprawił, iż Bronisław już nie miał wątpliwości jak się zachować, kiedy w armii carskiej pod dowództwem generała porucznika Józefa Dowbór-Muśnickiego zaczął się formować I. Korpus Polski w Rosji. Nasz bohater trafił do 1. Pułku Strzelców Polskich w 1. Dywizji Strzelców Polskich I. Korpusu.

Książeczka wojskowa Bronisława Horodniczego, strony 6 i 7

Po wywalczeniu przez Polskę niepodległości Bronisław Horodniczy wrócił w rodzinne Kościeniewicze, gdzie ożenił się z dziewczyną o imieniu Helena, która urodziła mu sześcioro dzieci.

Będąc weteranem walk o niepodległość, człowiekiem sprawiedliwym i inteligentnym Bronisław Horodniczy w okresie międzywojennym był przez ludność Kościeniewicz dwukrotnie wybierany na sołtysa gminy. Po inwazji sowieckiej we wrześniu 1939 roku i okupacji Kościeniewicz przez ZSRR, nasz bohater bardzo ciężko przeżywał okrucieństwa nowej władzy wobec miejscowej ludności.

Jego rodzina trzykrotnie była wpisywana na listę wrogów ludu, wyznaczonych przez Sowietów do deportacji na Syberię. Trzykrotnie też skreślana z niej na prośbę współpracujących z nową władzą miejscowych mieszkańców, wdzięcznych byłemu sołtysowi za dobre uczynki oraz gospodarne i sprawiedliwe kierowanie gminą.

Niestety, okopy I wojny światowej odbiły się negatywnie na zdrowiu jej weterana i uczestnika walk o niepodległość Polski.

21 października 1940 roku Bronisław Horodniczy ciężko zachorował i zmarł, osieracając sześcioro dzieci.

Grób Bronisława Horodniczego znajduje się na cmentarzu w Kościeniewiczach i jest otaczany nieustanną opieką wnuków i prawnuków bohatera.

Cześć Jego Pamięci!

Znadniemna.pl na podstawie materiałów i opisów, dostarczonych przez wnuka Bronisława Horodniczego Tadeusza Kruplewicza oraz prawnuczek bohatera Wiktorię i Karolinę

20 kwietnia, 2016

1 Comment

Społeczeństwo, Z-SUPERNEWS, Ziemia Grodzieńska

Andżelika Borys: Jestem wdzięczna za to, że znalazłam się w historycznej chwili w historycznym miejscu

Przewodnicząca Rady Naczelnej ZPB Andżelika Borys

Za nami główne obchody 1050-lecia Chrztu Polski i powstania Państwa Polskiego w Poznaniu. Byłaś jedyną reprezentantką, mieszkających na Białorusi Polaków na tych uroczystościach. Jak oceniasz, że ciebie właśnie spotkał zaszczyt znalezienia się wśród zaproszonych na obchody Polaków z zagranicy?

– Decyzja o tym, że będę reprezentować środowisko Polaków na Białorusi zapadła w Kancelarii Senatu RP, który sprawuje opiekę nad Polonią i Polakami za granicą. Odebrałam tę decyzję jako wielki zaszczyt i wyróżnienie. Polaków z Białorusi na pewno mógłby godnie reprezentować na uroczystościach 1050-lecia Chrztu Polski także inny działacz polski z Białorusi, ale wypadło na mnie. Jestem bardzo szczęśliwa z powodu tego, że dzięki tej decyzji znalazłam się w historycznym miejscu w historycznej chwili, w której miałam okazję poczuć się niezwykle dumna z powodu przynależności do Narodu Polskiego.

Podczas obchodów spotykałaś się z politykami i ważnymi osobistościami polskiego życia publicznego, między innymi z prezes Rady Ministrów RP Beatą Szydło oraz z pełnomocniczką prezesa Rady Ministrów RP do spraw dialogu międzynarodowego, senator Anną Marią Anders. Jakie tematy poruszałaś podczas tych spotkań? Czy twoich rozmówców interesowała sytuacja Polaków na Białorusi?

Anna Maria Anders i Andżelika Borys

– Senator Anna Maria Anders stosunkowo niedawno odwiedziła Białoruś w drodze do Katynia i oddała hołd ofiarom stalinizmu w Kuropatach pod Mińskiem. Był to gest symboliczny, ale świadczący także o tym, że jako córka legendarnego generała Władysława Andersa, któremu udało się uratować z łagrów stalinowskich i wyprowadzić z ZSRR tysiące Polaków i Białorusinów, ma ona niezwykle duży sentyment i wiele życzliwości wobec rodaków, którym przypadł los mieszkania na wschód od polskiej granicy. Tę życzliwość mocno odczułam w rozmowie z panią senator, która zapewniała, że Polacy na Wschodzie powinni i będą traktowani przez Państwo Polskie w sposób szczególny, gdyż nigdy dobrowolnie nie zrzekli się ani Polski ani swojej polskiej tożsamości, którą przekazują kolejnym pokoleniom przez dziesięciolecia mieszkania w nie zawsze życzliwym otoczeniu.

Premier RP Beata Szydło i Andżelika Borys

Pani premier Beata Szydło także niezwykle wysoko ceni patriotyzm kresowych Polaków. O obecnej sytuacji Polaków na Białorusi jest zorientowana bardzo dobrze między innymi dzięki sprawozdaniu, które ze swojej niedawnej wizyty na Białorusi i spotkań z Polakami złożył jej minister spraw zagranicznych RP Witold Waszczykowski.

W rozmowie z Marszałkiem Senatu RP Stanisławem Karczewskim przedstawiłam obecną sytuację w dziedzinie polskiej oświaty na Białorusi i naświetliłam najbardziej bolące problemy, z którymi się borykają nauczyciele języka polskiego oraz prowadzone przez nich ośrodki nauczania.

Szczegółowy wykaz problemów, z uwzględnieniem konkretnych ośrodków edukacji polskiej na Białorusi, zreferowałam wicemarszałek Senatu RP Marii Koc.

W tym roku na mocy porozumienia szefa MSZ RP i marszałka Senatu RP wyższa izba parlamentu polskiego przywróciła sobie instrument sprawowania opieki na Polonią i Polakami za granicą w postaci rozdzielania środków budżetowych, przeznaczonych na wspieranie rozsianych po świecie rodaków. Na obchody 1050-lecia Chrztu Polski trafiłaś w składzie delegacji, której skład ustalał Senat RP. Czy oznacza to, że Związek Polaków na Białorusi, w którym pełnisz funkcję przewodniczącej Rady Naczelnej, jest postrzegany przez Senat RP jako główny partner na Białorusi?

– Jak już wspomniałam, Senat wytypował mnie na reprezentanta polskiej społeczności na obchodach 1050-lecia Chrztu Polski i powstania Państwa Polskiego nie dlatego, że nie miał wyboru, bo Polacy na Białorusi mają wielu godnych takiego wyróżnienia działaczy. Być może zauważono, iż mimo przynależności do ZPB jestem otwarta na Białorusi na współpracę ze wszystkimi wartościowymi środowiskami i inicjatywami polskimi, również takimi, które z różnych względów nie mogą nawiązać współpracy ze Związkiem Polaków, który owszem wciąż pozostaje na Białorusi organizacją niezwykle wpływową.

Rozmawiała Iness Todryk-Pisalnik

Znadniemna.pl

19 kwietnia, 2016

0 Comments

[caption id="attachment_12065" align="alignnone" width="480"] Przewodnicząca Rady Naczelnej ZPB Andżelika Borys[/caption] Za nami główne obchody 1050-lecia Chrztu Polski i powstania Państwa Polskiego w Poznaniu. Byłaś jedyną reprezentantką, mieszkających na Białorusi Polaków na tych uroczystościach. Jak oceniasz, że ciebie właśnie spotkał zaszczyt znalezienia się wśród zaproszonych na obchody

Społeczeństwo, Z-SUPERNEWS

Polskie centra wizowe na Białorusi rozładowały kolejki

I Radca Ambasady RP w Mińsku Marcin Wojciechowski

Marcin Wojciechowski, rzecznik prasowy ambasady Polski na Białorusi powiedział Polskiemu Radiu, że w marcu centra wizowe przyjęły niemal 16 tysięcy wniosków wizowych. To około 60 procent aplikacji składanych o wjazd do Polski na terenie Białorusi. – Chcemy by ta liczba zwiększała się w następnych miesiącach. Centra wizowe dobrze działają i ułatwiają obywatelom Białorusi dostęp do polskich wiz – powiedział dyplomata.

Zauważył, że obecnie na Białorusi jest 12 miejsc w których można ubiegać się o polską wizę. To polskie konsulaty w Mińsku, Brześciu i Grodnie oraz 8 centrów wizowych, a także konsulat Łotwy w Witebsku, z którym mamy podpisaną umowę o reprezentacji wizowej.

W roku ubiegłym Białorusinom wydano około 400 tysięcy pozwoleń na wjazd do naszego kraju. To ponad połowa wszystkich wiz Schengen otrzymanych przez Białorusinów.

Przypomnijmy adresy polskich centrów wizowych na Białorusi:

Mińsk: ul. Bobrujska 6 (Centrum Handlowe Galileo)

Brześć: ul. Moskovskaya 208A-1

Grodno: ul. Gorkogo 89

Lida: ul. Radiuka 2A

Pińsk: ul. Pervomaiskaya 176A

Baranowicze: ul. Kirova 101/1

Mohylew: Pushkinskiy prospekt 35B-1

Homel: ul. Pushkina 2

Dodatkowe informacje o działalności centrów wizowych udzielane są za pomocą specjalnej infolinii:
+375 17 3880246

lub na stronie internetowej: www.vfsglobal.com/Poland/Belarus

Znadniemna.pl za IAR/agkm

19 kwietnia, 2016

0 Comments

Działające od marca na Białorusi polskie centra wizowe przejęły obsługę ponad połowy wpływających wniosków. Dzięki temu znacząco zmniejszyły się kolejki pod polskimi konsulatami w tym kraju. [caption id="attachment_15969" align="alignnone" width="480"] I Radca Ambasady RP w Mińsku Marcin Wojciechowski[/caption] Marcin Wojciechowski, rzecznik prasowy ambasady Polski na Białorusi powiedział

Oświata, Z-SUPERNEWS, Ziemia Grodzieńska

Spotkanie z konkursami dla różnych pokoleń

W ramach wychowania kulturalnego młodego pokolenia Polaków 17 kwietnia Oddział Związku Polaków na Białorusi w Lidzie zorganizował spotkanie dla dzieci, uczących się języka polskiego i religii w miejscowych szkółkach parafialnych, ich rodziców i dziadków.

Starsi uczestnicy spotkania przygotowali na tę okazję smaczne ciasta i inne wypieki. Dzieciaki zaś zapewnili dorosłym przedstawienie artystyczne, recytując i inscenizując wiersze o tematyce religijnej. Nie zabrakło śpiewania polskich piosenek, które chętnie nucili wraz z najmłodszymi starsi uczestnicy spotkania.

Po części artystycznej dzieciaki zaprosiły swoich rodziców, babcie i dziadków do wspólnej zabawy – do udziału w konkursach, które same przygotowały. Starsi uczniowie szkółek parafialnych zademonstrowali obecnym przedstawienie teatralne o problemach ludzi, uzależnionych od nałogów, o sposobach ich przezwyciężenia i korzyści, jaką przynosi uwolnienie się od szkodliwych zwyczajów i nawyków.

W celu zmotywowania uczestników spotkania do udziału w kolejnych tego typu przedsięwzięciach, zarząd Oddziału ZPB w Lidzie wręczył każdemu dorosłemu uczestnikowi spotkania upominek, a najmłodsi otrzymali dyplomy pamiątkowe za prezentację zdolności artystycznych.

Z uwagi na to, że cały scenariusz spotkania różnych pokoleń Polaków Lidy bazował na wartościach, których naucza Kościół Rzymskokatolicki, zakończenie spotkania zwieńczyła wspólna modlitwa obecnych na spotkaniu.

Irena Biernacka z Lidy, zdjęcia Aleksego Gila

19 kwietnia, 2016

0 Comments

Społeczeństwo, Wiadomości z Polski, Z-SUPERNEWS

Andżelika Borys na uroczystościach z okazji 1050. rocznicy Chrztu Polski

Hala Międzynarodowych Targów Poznańskich, w której odbyło się posiedzenie Zgromadzenia Narodowego

15 kwietnia nasza reprezentantka była obecna między innymi na uroczystym posiedzeniu Zgromadzenia Narodowego, które po raz pierwszy odbyło się poza Warszawą – w Poznaniu i miała okazję wysłuchać orędzia Prezydenta RP Andrzeja Dudy, wygłoszonego przed zgromadzonymi w Poznaniu z okazji doniosłej rocznicy polskimi parlamentarzystami, członkami Rządu RP, członkami Konferencji Episkopatu Polski, przedstawicielami parlamentów europejskich, korpusem dyplomatycznym i przedstawicielami Polonii i Polaków, mieszkających za granicą.

Prezydent RP Andrzej Duda wygłasza orędzie do Zgromadzenia Narodowego

Andżelika Borys, jako reprezentantka wspólnoty Polaków na Białorusi, została zaproszona na obchody 1050. rocznicy Chrztu Polski i powstania Państwa Polskiego przez Senat RP i znalazła się w składzie delegacji Polonii i Polaków za granicą obok prezydenta Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych Tadeusza Pilata, prezes Federacji Organizacji Polskich na Ukrainie Emilii Chmielowej oraz innych reprezentantów środowisk polonijnych i polskich z całego świata.

W kuluarach posiedzenia Zgromadzenia Narodowego Andżelice Borys udało się odbyć szereg spotkań z polskimi politykami. Spotkała się ona między innymi z prezes Rady Ministrów RP Beatą Szydło oraz z pełnomocniczką prezesa Rady Ministrów RP do spraw dialogu międzynarodowego, senator Anną Marią Anders, będącą córką legendarnego twórcy 2. Korpusu Polskiego w okresie II wojny światowej generała broni Władysława Andersa.

Przed wyjazdem na obchody 1050. rocznicy Chrztu Polski Andżelika Borys obiecała, że po powrocie na Białoruś podzieli się wrażeniami z uroczystości z portalem Znadniemna.pl.
Zanim wróci i udzieli redakcji wywiadu, z jej pozwolenia publikujemy zdjęcia z obchodów 1050. rocznicy chrztu Polski, które Andżelika Borys zamieściła na swojej stronie na Facebooku.

Premier RP Beata Szydło i Andżelika Borys

Anna Maria Anders i Andżelika Borys

Andżelika Borys na wśród reprezentantów Polonii i Polaków za granicą

Andżelika Borys wśród reprezentantów Polonii i Polaków za granicą

Znadniemna.pl

18 kwietnia, 2016

0 Comments

Przewodnicząca Rady Naczelnej Związku Polaków na Białorusi Andżelika Borys dostąpiła honoru reprezentowania, mieszkających na Białorusi Polaków podczas państwowych obchodów 1050. rocznicy Chrztu Polski i powstania Państwa Polskiego. [caption id="attachment_15952" align="alignnone" width="500"] Hala Międzynarodowych Targów Poznańskich, w której odbyło się posiedzenie Zgromadzenia Narodowego[/caption] 15 kwietnia nasza reprezentantka była